Baranin Aco Vulević iz Službe zaštite i spašavanja, vođa nacionalnog tima spašavanja iz ruševina krenuo je u Albaniju spreman da se suoči sa svim posledicama elementarnih nepogoda u akcijama spašavanja nakon razornog zemljotresa koji je susjednu državu pogodio 26. novembra.

Krenuo je da spašava ljude i traga za žrtvama među ruševinama koje je za sobom ostavio najsmrtonosniji zemljotres ove godine u svijetu, poginulo je 50 ljudi i oko 1.000 je povrijeđeno.

Piše: Biljana Dabić

Velika tragedija nakon serije zemljotresa pokrenula je lavinu solidarnosti i odlučnosti ljudi da pomognu unesrećenim i povrijeđenim žiteljima Tumana, Drača... Tokom noći u blizini Drača bio je epicentar potresa, tokom tog kobnog dana postao je epicentar žalosti. Brojne zgrade su porušene, na ulicama su bili betonski blokovi, šut i prašina, a broj žrtava povećavao se iz sata u sat.

Oko 500 spasilaca iz desetak zemalja: Srbije, Hrvatske, Sjeverne Makedonije, Crne Gore...Italije, Švajcarske, Turske bili su i sami u opasnosti izvlačeći iz ruševina stradale, povrijeđene dok je tlo podrhtavalo pod njjihovim nogama.

-Radeći svoj posao u Baru bilo je mnogo teških momenata i dramatičnih sitacija, tragedija, ali posledice razornog zemljotresa u Albaniji lede krv kad čovjek spozna koliko je nemoćan nad nadmoćnom prirodom. Tri dana sam proveo u Albaniji sa kolegama iz inostranstva i radili smo raspoređeni u timovima – laki, srednji, teški. Bio sam na ruševinama hotela u Draču “Mia Mare”. Četri sprata bukvalno su se “složila” i ono što se kaže sravnila sa zemljom. Zvanično je postojala indicija da je ispod tih ruševina jedna žrtva. Naporno smo radili, na ruševinama uz potrebne mašine. Kolege iz Švajcarske i Italije su imale i dresirane pse. Nevrijeme, jaka kiša otežavala je posao. Bilo je zaista mnogo i potresno i teško, kaže Vulević.

On je bio smješten 20- kilometara od Tirane.
-Koliko god umorni od prethodnog dana, nije bilo ni sna. Tokom noći znalo je biti šest- sedam zemljotresa i nema spavanja. Mnogi ljudi nisu ni spavali u svojim domovima. Razapali su šatore i ne usuđuju se u kući da noće. Strah je ušao ljudima u kosti, priča Vulević dodajući da slike sa terena ne mogu da se zaborave.
-Najteže je u Tumanima, Draču. Tu sam video objekte koji su potpuno srušeni, na nekom objektu fali cijela strana zida, bukvalno je nema, vidite kroz otvor krevet. Vidio sam kuću koja se jednom stranom “naslonila” na drugi objekat kao da je izbačena iz temelja, druga dijelom potonula. Vidite u svom tom strašnom prizoru oko ruševina i objekte koji nisu srušeni, možda na nekom napukao zid. Mišljenja sam da je način gradnje uslovio i opstanak objekata u Albaniji nakon jakog zemljotresa, kaže Vulević dodajući da su od loklanog stanovništa imali veliku zahvalnost.
Za ovakve vanredne situacije, kaže Vulević, treba mnogo opreme i obuke ljudi da bi se moglo reagovati

Albanski seizmolozi saopštili su da je zabeleženo preko 1.300 slabijih potresa na području Drača i drugih delova zemlje nakon razornog zemljotresa 26.novembra