Izložba otvorila sjećanja na pomalo zaboravljenog barskog umjetnika.

Sinoć je na Barskom ljetopisu u galeriji „Velimir A. Leković“otvorena izložba „Čedo i njegova đeca- dvije generacije Lekića u ateljeu“.

Čedo Lekić bio je prvi topolički vajar, u čiji su atelje u Lamelama dolazile generacije barskih pionira i omladinaca, da krišom vire kako u bakru, gvožđu i kamenu nastaju umjetnička djela, navodi se u saopštenju dostavljenom medijima.

Čedomir Čeko Lekić (Komarno, Crmnica, 1941) se sa porodicom odmah nakon Drugog svjetskog rata doselio u Gretvu, u Stari Bar. Tu je učio osnovnu školu, a u radionici Jovovića “krao zanat” rada u drvetu.
Počeo je 1965. godine ozbiljnije da se bavi umjetnošću, stvarao je radove u bakru, aluminijumu, drvetu, kamenu, skulpture od željeza…
Od 1973. je počeo da izlaže, a u Sutomoru 1974. dobija prvu nagradu na grupnoj izložbi domaće radinosti. Te godine, jedan njegov rad stiže i u Bari, gdje je reljefna slika u bakru sa motivom mora bila izuzetno zapažena.
Novembra 1976. godine dobija najveće opštinsko priznanje – Nagradu oslobođenja Bara i postaje član Udruženja likovnih amatera Crne Gore.
Učesnik je izložbi, grupnih i samostalne (Bar 1978, 1980, 1983, 1984, Titograd 1977, Bar 1979 – dvojna izložba sa Muharemom Muratovićem).

Njegovi radovi bili su uvršteni u dvije značajne zajedničke izložbe početkom XXI vijeka – “Kamen je znamen” (2000) i “Legenda o gvožđu” (2001).
Preminuo je 8. avgusta 2012. godine.
Čedova đeca Joko (1982) i Jelena (1985) su završili Filozofski fakultet (Italijanski jezik) i Fakultet za turizam, ali su od oca naslijedili dar za likovnu umjetnost. Njihove skulpture krase domove prijatelja, a Joko je, sa apokaliptičnim figurama u gipsu, bio učesnik nekoliko grupnih izložbi u Baru.

Foto: Labud N. Lončar